KASAMA SA SONA: Strong environmental performance ng PHL kumpara sa US, Australia

MALOLOS—Tiniyak ni Environment Secretary Ramon Paje ang isasama ni Pangulong Benigno Aquino III sa kanyang State of the Nation Address (SONA) ang magandang balita hinggil environment performance ng Pilipinas kumpara sa mas mayayamang bansa sa mundo.

Ito ay dahil sa dinaig ng Pilipinas sa environmental performance ang mga bansang Australia, Amerika, Singapore at Israel, ayon sa ulat na 2012 Environmental Performance Index (EPI) na inilabas nitong Pebrero.

Ang nasabing ulat ay magkasamang binuo ng Yale University at Colombia University, sa pakikipagtulungan ng World Economic Forum (WEF) at ng European Commission.

Ayon kay Paje, ang Pilipinas ay nasa kategoryang “strong performer” batay sa nasabing ulat.

Ito ay dahil sa ang Pilipinas ay pumang-42 sa 132 bansa sa mundo mula sa dating puwestong pang-50 noong 2010.

Batay pa rin sa 2012 EPI, ang bansang Australia ay pang-48, Amerika (49), Singapore (52), at ang Israel ay pang-61.

Ang mga nasabing bansa ay nasa kategoryang “modest performer.”

Ayon kay Paje, dinaig ng Pilipinas ang mga nasabing bansa dahil sa 100 o perpektong iskor na na ibinigay ng EPI sa limang indicators na ginamit sa pagsusuri.

Ito ang 10 porsyentong iskor sa pangangalaga sa kagubatan sa pamamagitan ng pagpapatupad ng loggiong ban; pagkakaroon ng growing forest stock para sa National Greening Program (NGP); CO2 per capita para sa patuloy na carbon sequestration ng lumalawak na kagubatan; subsidiya para sa mga lowland at upland farmers sa pamamagitan ng pagsusulong ng administrasyong Aquino ng organiko pataba; at pagbabawas ng outdoor air pollution.

Ang naging basehan ng EPI sa log ban ay ang pagpapalabas ng Malakanyang ng  Executive Order No. 23 noong Pebrero 2011na nagresulta sa pagkakakumpiska ng 13.3-Milyong board feet ng kahoy na nagkakahalaga ng P330-Milyon.

Nagresulta rin ito sa pagsasama ng 328 kaso na nagbunga ng pagkakahatol sa 57.

Ang mga nakumpiskang kahoy naman ay idinonasyon sa Department of Education (DepEd) at ginamit sa paggawa ng 73,710 silya; 8,737 desk, at 2,208 na ioba pang kagamitan sa paaralan.

Bukod dito, sinabi ni Paje na nakapagtayo rin ng 378 bagong silid aralan; at ang mga silyang nagawa sa nakumpiskang kahoy ay nagamit sa 1,638 silid aralan.

Ang NGP naman ay bunga ng EO No. 26 na naglalayong mapalawak ang kagubatan ng pansa.  Ito ay inilunsad noong Pebrero 2011.

Ayon kay Paje, ang NGP ay ang pinamalaking reforestation program sa kasaysayan ng bansa.  Ito ay naglalayon na makapagtanim ng 1.5-Bilyon puno sa 1.5-Milyong ektarya ng kagubatan mula 2011 hanggang 2016.

Kaugnay nito, umabot na sa 89.6-Milyon puno ang naitanim sa 128,558 ektarya ayon sa tala noong Disyembre 2011.

Ang programang ito ay nakalikha ng kabuuang 364,088 trabaho

Ayon kay Paje, sa kasalukuyan ay may 7,6 milyong ektarya pang nalalabing kagubatan ang bansa, at 8.2 milyong ektarya naman ang kalbong kabundukan.

Sinabi niya na sa pamamagitan ng NGP, umaasa nilang mababaligtad ang sitwasyong ito kung kailan ay tinataya nilang magiging mas malawak ang kagubatanng bansa na may tanim na punong kahoy.

Batay sa kanyang pagtaya, aabot sa kalahating milyong ektaryang kagubatan ang matataniman nila bago matapos ang 2013; at sa 2016, ang kagubatan ng bansa ay madadagdagan ng 26 na posyento na kung pagsasamasamahin ay katubas ng 60 porsyentong kagubatan ng buong bansa kabilang ang kasalukuyang kagubatang natataniman.

Binigyang diin niya na ang pagtatanim ng punong kahoy ay malaki ang epekto sa carbon emission dahil nasisipsip ng mga punong kahoy ang mga usok.

Ayon kay Paje, habang lumalawak ang kagubatang natataniman, mas lalong tataas ang carbon sequestration ng bansa.

Ipinagmalaki rin niya ang gumagandang kalidad ng hangin sa kalakhang Maynila.

Ito ay dahil sa kanilang pagpapaigting ng kanilang kampanya laban sa smoke belching.

“Through  an intensified anti-smoke belching campaign, air pollution, measured by Total Suspended Particulates or TSP, in Metro Manila decreased by about 29 percent  from an average of 166 micrograms per normal cubic meter (ug/Ncm) in the 2nd quarter of 2010 to an average of 118 micrograms per normal cubic meter in the 4th  quarter of 2011.  It  has increased, though, to 136 micrograms per normal cubic meter in the 1st quarter of 2012. The acceptable level for TSP  is 90 micrograms per normal cubic meter while for PM10 is60 micrograms per normal cubic meter,” ani Paje.

Bukod sa nasabing programa, sinabi rin niya na matagumapay ang kanilang pakikipag-ugnayan sa pribadong sektor sa pamamagitan ng mga adopt a river at adopt sa estero program.

Sa nasabing programa, ang mga kasapi ng pribadong sektor ay lumalahok sa paglilinis sa mga ilog at mga estero.

Bukod dito sinabi ni Paje na mayroon silang 24 na bangkang nag-iipon ng basura sa Ilog Pasig at plano nilang magbigay ng mga ito sa iba pang lalawigan.

Hinggil sa pakikiisa ng pribadong sektor, sinabi ni Pajer hindi kaya ng gobyerno ang lahat ng trabaho at lubhang kailangan ang pakikiisa ng bawat mamamayan.

Iginiit niya na kung hindi makikiisa sa paglilinis ang mga mamamayan,ang gobyerno ang magsisilbing “basurero” ng bayan.

Habang nakikisa naman ang mga mamamayan, sinabi niya na patuloy ang Department of Environment and Natural Resources (DENR) sa pagpapataas ng antas ng paglilingkod.

Ito ay sa pamamagitan ng paglalagay ng mga close circuit television sa mga tanggapan ng DENR.

Ayon sa kalihim, kahit nasa punong tanggapan siya ng DENR o kahit nasaan, nakikita niya ang mga sangay ng tanggapan sa mga rehiyon at nakikita kung nagsisipagtrabaho ang mga kawani ng DENR.

Ito ay dahil sa footages ng kanilang CCTV ay nakakonekta sa telepono ng kalihim.  (Dino Balabo)

Dam operators, LGU dapat magkaisa

Ni: Vinson Concepcion

LUNGSOD NG MALOLOS, Bulacan, Hulyo 9 (PIA) - Hiniling ni Gob. Wilhelmino M. Sy- Alvarado sa mga dam operator sa lalawigan at mga lokal na pamahalaan na magkaroon ng malinaw na koordinasyon upang maiwasan ang pagbaha sa mga mababang lugar sa Bulacan.

Kabilang sa mga ahensyang nagpapatakbo sa mga dam sa Bulacan na inanyayahan ng gobernador ang National Irrigation Authority, Metropolitan Waterworks and Sewerage System (MWSS), Manila Water at  National Power Corporation.

“Para lamang itong larong basketbol, kailangan natin ng teamwork, ipaabot sa bawat ahensiya lalong lalo na sa mga taong higit na maaapektuhan ng pagpapakawala ng tubig. Mas madalas hindi naaabisuhan ang mga Bulakenyo na magpapakawala ng tubig. Kaya dapat nag-uusap tayo, dahil isa lamang sa atin ang magkamali ay nagdudulot na ng problema,” ani Alvarado.

Hinimok din ng gobernandor ang pamunuan ng Ipo Dam na ipagbigay-alam sa NIA bago magtapon ng tubig upang makapaghanda agad ang Bustos Dam at makapagpalabas din ng tubig bago pa man dumating ang tubig mula sa Ipo Dam.

Ipinaliwanag din niya na isa rin sa mga problema ay ang pagiging sub-reservoir ng Ipo Dam para sa Maynilad.

“Dapat ang Ipo Dam ay may preemptive release bago magbaha kaya lang hindi ito maisagawa dahil sa Maynilad kaya dapat magkaroon ng sariling sub-reservoir ang Maynilad. Samantalang habang wala pang sub-reservoir, dapat nagkakaunawaan ang mga operator ng mga dam. Dapat ang mga dam ay may mataas na carrying capacity ng tubig tuwing panahaon ng tag-ulan,” dagdag pa ni Alvarado.

Nais pa niya na maglagay na ng CCTV at karagdagang rain gauge sa mga dam upang matiyak na maayos na napapamahalaan ang mga dam lalo na sa panahon ng mga bagyo

Kahit mapanganib, Bustos dam patuloy na dinarayo

BUSTOS, Bulacan—Sa kabila ng panganib na hatid ng marurupok na rubber gates ng Bustos Dam, patuloy pa rin ang ilang mga residente sa pangingisda at paliligo sa apron ng nasabing dam.

Ang panganib na ito ay hindi lingid sa mga residente dahil sa bukod sa binakuran na ng National Irrigation Administration (NIA) ang paligid ng dam ay naglagay din ng mga karatula na nagpapahayag ng mga babala.

Ilan sa mga hindi mapigilang residente ay ang mgangigisdang si Renato Hizon at mga kabataang nagsisipaligo na kasama ni Sonny Boy Janda.

Ayon kay Hizon, batid nila ang peligro ngunit dito daw sila kumukuha ng kanilang pinagkakakitaan.

Iginiit pa niya na kung sakalling sumabog ang dam ay agad silang makakatakbo upang makaiwas sa pwersa ng tubig dahil sa matagal na daw silang nangingisda doon at alam na nila ang kanilang gagawin.

Gayundin ang naging tugon ni Janda at iginiit pa na masarap daw maligo sa ibaba ng dam.

Ayon sa NIA, sinira ng mga residente ang kanilang bakod at hindi nila mapigilan ang mga ito sa pangingisda at paliligo doon.

“Lubhang delikado ang dam lalo na kapag may inabutan ang pagsabog nito,” ani Inhinyero Felix Robles ang OIC ng water control and coordinating unit ng NIA.

Ipinalwanag niya na aabot sa  500 cubic meter per second (CMS) ng tubig ang raragasa kapag nasira ang isang rubber gate ng dam.

Iginiit pa ni Robles na anumang oras ay posibleng masira ang rubber gate ng dam dahil matanda na ito.

Binigyang diin niya na batay sa pag-aaral ng Bridge Stone Corporation at Japan International Cooperation Agency (Jica), ang mga rubbergate ng dam ay tumatagal g 30 taon.

Ngunit dahil sa init ng panahon sa bansa, aabot na lamang sa 15 ang itatagal ng mga rubber gate na ikinabit noong 1997, o 15 taon na ang nakakaraan.

Dahil dito, hinahayaan ng NIA na umapaw ang tubig sa ibabaw ng rubber gate upang iyon ay mapanatiling malamig sa pagnanais na mapahaba ang serbisyo nito.

Ayon pa kay Robles, ipinabatid na nila sa kanilang punong tanggapan ang pagpapakumpuni sa Bustos Dam at posibleng abutin ito ng hanggang sa susunod na taon bago masimulan.

Iginiit pa niya na aabutin ng P1-Bilyon ang halaga na gugugulin sa pagpapakumpuni ng Bustos Dam dahil sa ang bawat isang rubber gate ay nagkakahala ng P50-Milyon.

Dahil sa malaking halaga ng gugugulin, sinabi ni Robles na bukas din sila sa ibang teknolohiya upang matiyak ang katatagan ng dam.

Kabilang sa mga teknolohiyang kinukunsidera ng NIA ay ang paggamit ng steel gate sa dam.  (Rommel Ramos)

Misyonerong Dutch environmentalist 17 pinaslang mula noong 2010

MALOLOS—Hindi lamang ang tamaraw at ang agila ang endangered species ngayon o mga hayop na nanganganib maubos ang lahi.

Maging mga environmentalist o mga taong nagsusulong ng adbokasiya para sa kapakanan ng kalikasan ay nabibilang na rin sa katulad na kategorya,  ayon sa Kalikasan Philippine Network of Environmentalists (Kalikasan PNE).

Ito ay dahil sa pamamaslang noong Martes, Hulyo 3 kay Willem Geertman, isang misyonero at environmentalist na nagmula sa bansang Netherlands.

Si Geertman ay executive director ng Alay Bayan Inc., (ABI) na may tanggapan sa 54 Rue de Paree Street, L&S Subdivision, Lungsod ng San Fernando, Pampanga; at isa rin sa mga direktor ng Citizen’s Disaster Response Council (CDRC), isang koalisyon ng mga non-government organization (NGO) na na tumutulong sa nasalanta ng kalamidad.

Ayon kay Fred Villareal, pangalawang tagapangulo ng sangay sa Pampanga ng National Union of Journalists of the Philippines (NUJP), nasaksihan niya ang pamamaslang sa misyonero.

“Nasa terrace ako ng opisina nila at gumagawa ng istorya ng may marinig akong nagsisigawan, Akala ko mga kabataang nagbibiruan, pero ng tingnan ko ay may nakatutok na baril kay Willem,” ani Villareal.

Ilang sandali, pa isang putok ang umalingawngaw at walang buhay na humandusay si Geertman.

Tinangkang habulin ni Villareal ang dalawang salarin upang makuha ang plaka ng motorsiklong sinakyan ng mga ito ngunit itinutok sa kanya ang baril, kaya nagtago siya sa mga halaman.

Batay sa ulat ng pulisya, pagnanakaw ang motibo sa pamamaslang dahil natangay ang bag ng misyonero na pinaglagyangng salaping kinuha sa bangko.

Ngunit para kay Villareal, may posibilidad na may iba panbg motibo sa pamamaslang sa misyonero dahil bukod sa pagtulong sa mga katutubo at mga nasalanta ng kalamidad, isa rin sa tagapagsulong ng pangangalaga sa kalikasan si Geertman.

Inayunan din ito ni Leon Dulce, ang direktor ng Task Force Justice for all Environmental Defenders (TF-JED) ng Kaliaksan PNE.

Sa panayam sa telepono ng Mabuhay kay Dulce noong Miyerkoles, Hulyo 4, sinabi niya na si Geertman ay ang ika-17 environmentalist sa bansa na pinaslang mula noong 2010.

“Environmentalists are fast becoming and endangered specie,” ani Dulce.

Ito rin ang nilalaman ng isang special report na inilabas ng Kalikasan PNE ilang oras matapos paslangin si Geertman.

Ang nasabing special report na may titutulong “2012 Human Rights Situation for Environmental Advocates in the Philippines” ay ilalabas sana ng Kalikasan PNE sa huling bahagi ng buwang ito upang sabayan ang nalalapit na State of the Nation Address ni Pangulong Benigno Aquino III.

Ngunit dahil sa pamamaslang kay Geeetman, napilitan ng Kalikasan PNE na ilabas ang nasabing ulat kung saan ay isinasaad na 58 environmental advocates sa bansa ang naging biktima ng ibat-ibang paglabag sa karapatang pantao sa pagitan ng 2001 at 2012.

 “A total of 36 environmental defenders were murdered, along with two reported cases of enforced disappearances and two cases of frustrated murder during the administration of former President Gloria Macapagal,” ani ng Kalaikasan PNE.

Sinabi rin sa nasabing ulat na maging ang “Tuwid na daan” ni Aquino  ay nabahiran din ng dugo.

“The promise of reforms under the “Tuwid na Daan” banner of Pres. Benigno Aquino III, far from delivering swift justice to the families of HRV victims and promoting a humanitarian regime, only served to perpetuate impunity,” sabi ng Kalikasan PNE at idinagdag pa na, “17 cases of politically-motivated killings and one case of abduction and torture have already been recorded under Aquino, including the high-profile cases of Palawan environmentalist Dr. Gerry Ortega and world-renowned botanist Leonard Co.”

Ayon pa sa ulat, patuloy ang pagtatalaga ng mga “Special CAFGU Armed Auxiliary (SCAA) and other army units under the Investment Defense Forces, in mines and other sites of development aggression, whose forces are linked to the murder of the Italian missionary and anti-mining leader Fr. Pops Tentorio.”

Dahil dito, lumalabas na ang agresibong pagpapalawak sa industriya ng pagmimina ang nagsisilbing mitsa ng paglabag sa karapatang pantao ng mga nagsisipagtanggol sa kalikasan.

Dagdag pa ng Kalikasan PNE na sa 58 kaso ng paglabag sa karapatang pantao na naitala mula 2001, 46 ang kinasasangkutan ng mga aktibistang lumalaban sa pagmimina.

“Five cases involved anti-large dam advocates, one coal-fired power plant activist, six anti-logging activists, one anti-landfill campaigner and four conservation advocates. Some individuals were involved in various advocacies such as Fred Trangia, a biodiversity conservationist and barangay leader who was also a staunch opponent of mining interests in Mainit, Compostela Valley,” ayon sa ulat.

Sinabi pa sa ulat na “majority of the HRVs during the Arroyo administration occurred after their declaration in 2004 the revitalization of the mining industry through the Mining Act of 1995 and other mining policies. The same trend persists under Aquino, with 14 of the 18 cases of HRVs, majority of which are killings, exacted upon mining activists.” (Dino balabo)

Nakahihigit ang pambansang batas sa lokal na ordinansa, ani Paje

Nakahihigit ang pambansang batas sa lokal na ordinansa, ani Paje

MALOLOS—Mas nakahihigit ang pambansang batas kumpara sa mag ordinansang laban sa pagmimina na pinagtibay ng 40 lalawigan ayon kay Environment Secretary Ramon Paje.

Gayunpaman, nilinaw niya na mananatili ang mga nasabing ordinansa hanggang sa ideklarang ilegal.

Kaugnay nito, iginiit ni Gob. Joey Salceda ng lalawigan ng Albay ang pagtutol sa pagmimina na ayon sa kanyang ay hindi nakakatulong sa mga komunidad, samantalang inilarawan ito ng mga militanteng grupo bilang isang paraan ng pandarambong ng mga higanteng kumpanya likas yaman ng bansa.

“We stick to the primacy of the national law over local ordinances,” ani Paje sa 10 piling mamamahayag na kalahok sa enviromental investigative reporting fellowship lna inorganisa ng International Women’s Media Foundation (IWMF) na nakabase sa Washington DC.

Ang fellowship ay isinagawa sa Astoria Plaza sa Ortigas sa Lungsod ng Pasig noong Hunyo 20-23.

Ayon kay Paje mas mataas ang pambansang batas kumpara sa mga lokal na ordinansa.

Ngunit inamin niya na ang mga ito ay mananatili hanggang sa ideklarang ilegal.

“Hindi kami ang magdedeklarang ilegal ang mga ordinansa, kailangan ay competent agency tulad ng Supreme Court,” aniya.

Ayon pa kay Paje, ang mga nasabing ordinansa ay ipinasa bilang tugon ng mga lalawigan sa isang executive order hinggil sa industriya ng pagmimina na dapat sana ay nilagdaan ni Pangulong Benigno Aquino noong Biyernes, Hunyo 22.

Ngunit habang sinusulat ang balitang ito ay hindi pa nalalagadaan ng pangulo ang nasaing EO.

Para naman kay Salceda na nagsilbi rin bilang panauhing tagapagsalisa IWMF fellowship, hindi basta mapapawalang bisa ng isang EO ang mga ordinansa.

Binigyang diin niya na ang ordinansa ay pagsasatinig ng damdamin ng taumbayan sa pamamagitan ng mga konsehal o bokal na nagpatibay nito.

Ayon kay Salceda, hindi siya pabok sa pagmimina dahil agrbayado ang bansa partikular na ang mga pamayanan.

Binigyang diin niya na ang pagbibigay ng bahagi ng kita sa mga pamayanan bilang “palpak.”

Hindi patas, unequal talaga ang sharing ng benefits, mga kumpanya lang ang nakikinabang, at hindi yung host province o community.

“Ayon kay Salceda, isang halimbawa ng di patas na pagbabahagi ng kita sa pagmimina ay ang mga lalawigang may minahan na hanggang sa kasalukuyan ay nananatiling mahirap.

Inihalimbawa niya ang pagmimina sa Rapu-rapu sa Bicol kung saan ay kumita ng P7.7-Bilyon ang kumpanya at nagbayad ng buwis na P700-Milyo sa pamahalaang pambansa.

Ngunit ang naging bahagi lamang ng lalawigan ng Albay ay P3.4-M.

“There is a concern for intergenerational benefits, but how can the next egenerations benefit from the mining if LGUs are getting too little share,” ani Salceda.

Katulad ng paninindigan ng 40 lalawigan, sinabi ni Salceda na “pagdating sa intergenerational sharing of resources talagang palpak siya kasi ang basic principle why you allow mining is because it is for everyone including the next generation, therefore you should be able to raise sufficient revenues so that future generations would benefit from it, therefore yung ma-raise mong revenues could be invested in things that would benefits at least three generations after you like roads, bridges, enterprise development.”

Ipinaliwanag pa niya na ang intergenerational benefits at dapat pakinabangan ng susunod na tatlong salinlahi