Nakahihigit ang pambansang batas sa lokal na ordinansa, ani Paje

Nakahihigit ang pambansang batas sa lokal na ordinansa, ani Paje

MALOLOS—Mas nakahihigit ang pambansang batas kumpara sa mag ordinansang laban sa pagmimina na pinagtibay ng 40 lalawigan ayon kay Environment Secretary Ramon Paje.

Gayunpaman, nilinaw niya na mananatili ang mga nasabing ordinansa hanggang sa ideklarang ilegal.

Kaugnay nito, iginiit ni Gob. Joey Salceda ng lalawigan ng Albay ang pagtutol sa pagmimina na ayon sa kanyang ay hindi nakakatulong sa mga komunidad, samantalang inilarawan ito ng mga militanteng grupo bilang isang paraan ng pandarambong ng mga higanteng kumpanya likas yaman ng bansa.

“We stick to the primacy of the national law over local ordinances,” ani Paje sa 10 piling mamamahayag na kalahok sa enviromental investigative reporting fellowship lna inorganisa ng International Women’s Media Foundation (IWMF) na nakabase sa Washington DC.

Ang fellowship ay isinagawa sa Astoria Plaza sa Ortigas sa Lungsod ng Pasig noong Hunyo 20-23.

Ayon kay Paje mas mataas ang pambansang batas kumpara sa mga lokal na ordinansa.

Ngunit inamin niya na ang mga ito ay mananatili hanggang sa ideklarang ilegal.

“Hindi kami ang magdedeklarang ilegal ang mga ordinansa, kailangan ay competent agency tulad ng Supreme Court,” aniya.

Ayon pa kay Paje, ang mga nasabing ordinansa ay ipinasa bilang tugon ng mga lalawigan sa isang executive order hinggil sa industriya ng pagmimina na dapat sana ay nilagdaan ni Pangulong Benigno Aquino noong Biyernes, Hunyo 22.

Ngunit habang sinusulat ang balitang ito ay hindi pa nalalagadaan ng pangulo ang nasaing EO.

Para naman kay Salceda na nagsilbi rin bilang panauhing tagapagsalisa IWMF fellowship, hindi basta mapapawalang bisa ng isang EO ang mga ordinansa.

Binigyang diin niya na ang ordinansa ay pagsasatinig ng damdamin ng taumbayan sa pamamagitan ng mga konsehal o bokal na nagpatibay nito.

Ayon kay Salceda, hindi siya pabok sa pagmimina dahil agrbayado ang bansa partikular na ang mga pamayanan.

Binigyang diin niya na ang pagbibigay ng bahagi ng kita sa mga pamayanan bilang “palpak.”

Hindi patas, unequal talaga ang sharing ng benefits, mga kumpanya lang ang nakikinabang, at hindi yung host province o community.

“Ayon kay Salceda, isang halimbawa ng di patas na pagbabahagi ng kita sa pagmimina ay ang mga lalawigang may minahan na hanggang sa kasalukuyan ay nananatiling mahirap.

Inihalimbawa niya ang pagmimina sa Rapu-rapu sa Bicol kung saan ay kumita ng P7.7-Bilyon ang kumpanya at nagbayad ng buwis na P700-Milyo sa pamahalaang pambansa.

Ngunit ang naging bahagi lamang ng lalawigan ng Albay ay P3.4-M.

“There is a concern for intergenerational benefits, but how can the next egenerations benefit from the mining if LGUs are getting too little share,” ani Salceda.

Katulad ng paninindigan ng 40 lalawigan, sinabi ni Salceda na “pagdating sa intergenerational sharing of resources talagang palpak siya kasi ang basic principle why you allow mining is because it is for everyone including the next generation, therefore you should be able to raise sufficient revenues so that future generations would benefit from it, therefore yung ma-raise mong revenues could be invested in things that would benefits at least three generations after you like roads, bridges, enterprise development.”

Ipinaliwanag pa niya na ang intergenerational benefits at dapat pakinabangan ng susunod na tatlong salinlahi